TV లో వార్తలు సన్నగా వినబడుతున్నాయి. ఇంకా పూర్తిగా తెల్లారలా, ఉదయం 5:30 అయ్యింది. హైదరాబాద్ నగరం మాత్రం ఎప్పుడో మేలుకొంది కానీ అనుపమ వాళ్ళు ఉంటున్న ఇల్లు ట్రాఫిక్ జాం లకి దూరంగా పచ్చదనానికి దగ్గరగా ఉండబట్టి ఉదయం ప్రశాంతంగా ఉంది. వనిత అప్పుడే నిద్రలేచి హాల్ లోకిబద్దకంగా నడుచుకుంటూ వచ్చింది. బాల్కనీ అద్దంమీద లేత వెలుగు పడుతోంది కానీ అద్దానికి పూర్తిగామంచు పట్టి బైట ఏమీ కనబడడం లేదు. సన్నగా వాన పడుతున్న గుర్తుగా అద్దం మీద మాత్రం అక్కడక్కడా నీటి చారికలు కనబడుతున్నాయి. న్యూస్ లో ఒక అందమైన అమ్మాయి నవ్వుతూ రాష్త్రం లొ జరిగే అరాచకాలన్నీ మనసుకి హత్తుకునేటట్టు చెబుతోంది. వెదర్ రిపోర్ట్ అనగానే వనిత చూపులు ఆ అమ్మాయి మీదకి మళ్ళాయి.
వనితకి అప్పుడే 15 ఏళ్ళు నిండాయి, లేత మొగ్గ. తల్లి చాటు పిల్ల, వనిత కి అన్నీ వాళ్ళ అమ్మే.అమ్మ ఎలా చెబితే అలా వింటుంది. వనిత తల్లి కామిని చాలా చురుకైన ఆవిడ. 36 సంవత్సరాల వయసులో అన్ని పనులూ చక చకా చక్కబెడుతూ ఇంట్లో తలలో నాలికలా ఉంటుంది. అమ్మ ని అడగందే వనిత ఏ పనీ చెయ్యదు, వాళ్ళిద్దరూ తల్లీ కూతుర్లకంటే మంచిస్నేహితులుగా మెలుగుతారు.
వనితకి ఒక తమ్ముడు, వాడికీ వనితకి వయసులో కేవలం రెండేళ్ళ తేడా అంతే. తండ్రి వికాస్ ఒక పెద్ద మల్టీ స్పెషాలిటీ హాస్పటల్ కి మెడికల్ డైరెక్టర్, పేరు తో పాటు బాగాడబ్బున్న ఫామిలీ. వికాస్ కి ఎక్కువ ఆడంబరాలు ఇష్టం ఉండవు, డబ్బులు దుబారాగా ఖర్చు పెట్టడంకూడా ఇష్టం ఉండదు. అందుకే వనితని, కొడుకు వెంకట్ ని లోకల్ ట్రైన్లోనే కాలేజీ కి పంపుతాడు. అనుపమ, వెంకట్ ఒకే కాలేజీ లో చదువుకుంటారు కాబట్టి ఇద్దరూ కలిసే కాలేజీ కి వెళ్ళి వస్తూ ఉంటారు.
“విశాఖపట్టణానికి తూర్పుగా బంగాళాఖాతం లో ఏర్పడిన అల్పపీడనం వాయుగుండంగా మారే అవకాశం ఉంది, వచ్చే 24 గంటలలో ఈదురుగాలులతో కూడిన భారీ వర్షాబావం ఉందని వాతావరణ శాఖ కార్యదర్శి కృపాలింగం గారు చెప్పారు..”
ఆ అమ్మాయి అన్నీ నవ్వుకుంటూ చెప్పుకుపోతుంటే వనిత నవ్వాపుకుంది. కామిని టిఫిన్ చెయ్యడం పూర్తి చేసేసింది, ఒక సారి బైటికి తొంగిచూసి.
“ఏమే నీరూ లేచావా…పొద్దున్నే అలా TV చూస్తూకూర్చుండిపోక గబగబా తయారవ్వు, అవతల లోకల్ ట్రైన్ మిస్సయ్యిందంటే కాలేజీకి టైం కి చేరుకోలేవు, వెళ్ళి తమ్ముడిని లేపు, నేను నాన్నగారికి కాఫీ ఇచ్చివస్తా”
అని వికాస్ ని నిద్రలేపడానికి పరిగెత్తింది. దుప్పటి ముసుగులో ఉన్నాడు వికాస్. దుప్పటీ నెమ్మదిగా తీసి నవ్వుతూ ముందుకి వంగి వికాస్ నుదుటి మీద ఒక చిన్న ముద్దుపెట్టి..
“గుడ్ మార్నింగ్….డియర్ హబ్బీ….తెల్లారింది లేస్తావా…?” గుసగుసగా చెవిలో అంది.
నెమ్మదిగా కళ్ళు తెరిచి చూసాడు వికాస్, ఎదురుగా గుండ్రటి మొముతో కామిని నవ్వుతూ కనబడింది. తెల్లటి రూపం, బింకమైన శరీర సౌష్టవం. వంటింట్లోంచి పని చేసి వచ్చిందేమో చెమటకి జాకెట్టు కొంచెం తడిసి ఉంది. ఎత్తైన కామిని వక్షద్వయం పసుపురంగు జాకెట్టులోనుంచి ఆకర్షణీయంగా కనబడుతోంది. పల్చటి పొట్ట పర్వతాలకింద పరిచిన తెల్లటి తివాచీలాగా నిగనిగ లాడుతోంది. లోతైన బొడ్డు తో కామిని ఇద్దరు పిల్లలతల్లిలా కనబడదు. అలాగే కామినిని పొదివి పట్టుకున్నాడు. గుండెలనిండా హత్తుకుని అమె పెదాలని అందుకున్నాడు.
“ఛీ పోకిరీ వేషాలు ఆపండీ….ఎదిగిన పిల్లలు ఇంట్లోఉండగా ఏంటి ఈవెధవ్వేషాలూ..?” ముద్దుగా కసిరింది.
“అదేంటోయ్ పిల్లలు పెద్దళ్ళైతే మాత్రం మనం ముసలాళ్ళమైపోయామా…..నువ్వు చూడూ ఇంకా ఎంత పొకంగా ఉన్నావో..?”
కామిని ఎదురెత్తులని చూస్తూ కొంటెగాఅన్నాడు. ఒక్కఉదుటున కామిని అక్కడనుంచి లేచి అద్దం ముందుకి వెళ్ళి తన అందాలని తనివితీరా చూసుకుంటోంది. వికాస్ తన అందాన్ని పొగిడితే కామినికి చాలా ఇష్టం.
“ఊం..చాల్లే కానీ తొందరగా లేచి తయారవ్వండి, మీ టిఫిన్ రెడీ, మీరు హాస్పటల్ కి వెల్తూ నన్ను సిరి వళ్ళింటి దగ్గర దింపి వెళ్ళండి.”
మొగుడు చేసిన అల్లరికి చెరిరిన పైటని సరిచేసుకుంటూ అంది. వనిత, వెంకట్ గబగబా తయారయ్యి వాళ్ళ టిఫిన్ బాక్స్ తీసుకుని వెళ్ళిపోయారు. వికాస్ ఒంటికి టవల్ చుట్టుకుని బాత్ రూం లోకి వెళ్ళి స్నానానికి సిద్దమౌతుండగా కామిని తన ఫ్రెండ్ బిందు కి ఫోన్ చేసి తను వస్తున్నట్టు చెప్పింది.
వికాస్ బాత్ రూం లోంచి బైటికి వచ్చేసరికి కామిని చీర కట్టుకుంటోంది. వికాస్ వచ్చి అద్దం ముందు కూర్చుని తల ఆరపెట్టుకుంటుంటే కామిని టవల్ తీసుకొచ్చింది తన తుడవడానికి. టవల్ ని అతని మొహం మీద నిండుగా కప్పి తుడుస్తుంటే వికాస్ కామినిని దగ్గరగా పొదివిపట్టుకున్నాడు. తలమీద అప్పుడప్పుడు మెత్తగా తగులుతున్నాయి కామిని అందాలు. రెండు చేతులూ ఆమె నడుం కిందగా చుట్టి పట్టుకున్నాడు.
“ఏంటోయ్…..కింద నీ చుట్టుకొలత కొంచెం పెరుగుతోందీ…..మళ్ళీ పాతవి వదిలి కొత్తవి కొనుక్కోవాలా?”
కామిని అదేమీ పట్టించుకోవడం లేదు, తన పని తాను చేసుకుపోతోంది. ఇలాంటి వన్నీ కామినికి అలవాటే, వికాస్ ఎప్పుడూ ఏదో అల్లరి చేస్తూనే ఉంటాడు. నిజానికి తను వికాస్ తో చాలా ఆనందం గా ఉంది. ఆకాశమంత ప్రేమిస్తాడు, సుడిగాలిలా చుట్టుముడతాడు, అడగకుండానే అన్నీ అమరుస్తాడు.
స్వర్గానికి అంచులని రుచిచూపిస్తాడు, తను లక్కీ ఫెలో. ఆలోచిస్తూ తలతుడుస్తూ ఒక్కసారి ఉలిక్కిపడింది. ఎప్పుడు చెయ్యి పెట్టాడొ కానీ తన కాళ్ళ మధ్యలో వికాస్ చేయ్యి పై పైకి పాకుతోంది. వెనక్కి తిరిగి అద్దంలో చూసి సిగ్గుగానవ్వుకుంది. వెనకవైపు చీర దాదాపు మోకాళ్ళ దాకా పైకి లేపి ఆమె తెల్లటి పిక్కలని తడుముతున్నాడు.
ఏ మాత్రం అడ్డుచెప్పలేదు, తన శరీరాన్ని వికాస్ కి అప్పజెప్పి పంటి బిగువున తమకాన్ని ఆపుకుంటూ తల తుడుస్తొంది.
చెయ్యి ఇంకొంచెం పైకిఎగబాకి తొడల దగ్గర నునుపుని పరిశీలిస్తుంటే తనకి చక్కిలిగిలిగా ఉంది. టవల్ ని అలాగే పక్కకి విసిరి, రెండు చేతులతో వికాస్ జుత్తుని దొరకబుచ్చుకుని కసిగా మొహంలోకి చూసింది, వికాస్ కళ్ళు మూసుకునే ఉన్నాడు. చేతులు మాత్రం వాటి పని అవి చేసుకుపోతున్నాయి, కొంటెగా నవ్వుతున్నాడు. కామిని కొంచెం ముందుకివంగి వికాస్ మొహాన్ని దాహంగా తన జోడు బత్తాయిలకి హత్తుకుంది.
“స్వీటీ…నీకో విషయం తెలుసా….బయట చల్లగా ఉంటే ఇవి నాకు వెచ్చగా తగులుతాయి, బయట వెచ్చగా ఉంటే ఇవి నాకు చల్లగా తగులుతాయి”
మొహాన్ని రెండిటికీ రుద్దుతూ అన్నాడు. కామినికి నోట్లోంచి మాట రావడం లేదు, వికాస్ తడుముళ్లని ఆర్తిగా ఆస్వాదిస్తోంది. వికాస్ చెయ్యి కామిని పిరిదుల మీదకి చేరింది.
“అబ్బా….విన్నూ….చపుతున్నవ్ రా ……” సన్నగా గొణిగింది.
కామిని కళ్ళు మత్తుగా మూతలుపడుతున్నాయి. వికాస్ లేచి కామినికి ఎదురుగా నుంచున్నాడు, పైకి లేచేసరికి కామిని చీర బొడ్డుదాకా పైకి లేచిపోయింది. అప్పుడే స్నానం చేసి వచ్చిందేమో లోపల పేంటీ వేసుకోలేదుఇంకా. ఖజురహో శిల్పంలా ఉందికామిని, దగ్గరగా లాక్కుని కౌగిలించుకున్నాడు. వికాస్ తన భార్య చలిమిడి ముద్దల్ల్ని కళ్ళు అప్పగించి అలానే చూస్తున్నాడు. మంచం మీద ఆ ముప్పైఆరేళ్ళ ప్రౌడ తాలూకు బ్రా తొడుక్కోడానికి రెడీగాపెట్టి ఉంది. దాని టాగ్ మీద Queen’s అని రాసి ఉండి కింద 36D అన్న అక్షరాలు మెరుస్తున్నాయి.
సిగ్గుగా తల దించుకుంది కామిని, వికాస్ ని అలా వెనక్కి తోసుకుంటూ మంచం దాకా నెట్టింది, మంచం కాళ్ళకి తగలగానే అప్రయత్నంగా కూర్చుండిపోయాడు, వికాస్ మొహం కామిని వక్షస్తలం దగ్గర ఉంది, శృంగారంలో కామిని మంచి జాణ, వికాస్ రెండు కాళ్ళ మధ్యలో నుంచుని అతని మొహాన్ని పైకెత్తి తన చూపులతో చూపులని కలిపింది. ఇద్దరి కళ్ళూ మౌనంగా మాట్లాడుకుంటున్నాయి. ఒక చేత్తో అతనిజుత్తుని తడుముతూ ఇంకో చేత్తో గోదావరి ఆనకట్ట ని తెరవడానికి సమ
పొద్దున్నే హడావిడిగా ఆఫీస్ కి బయల్దేరాడు వినీష్. గబగబా టిఫిన్ బాక్స్ తీసుకుని కార్ ఎక్కి వెల్తూ కామిని ని చూసి చిలిపిగా ఒక నవ్వు నవ్వి వెళ్ళిపోయాడు.
విను చాలా మంచి వర్కర్, అఫీస్ లో అతనికి మంచి రెపుటేషన్ ఉంది అంతే కాదు అతని కొలీగ్స్ దగ్గర అతనికి చాలా మంచి రెస్పెక్ట్ కూడా ఉంది, వెంకట్ అతనికి తెలియడమే కాదు ఇద్దరూ కాలేజ్ రోజులనుండీ మంచి స్నేహితులు.
ఇద్దరూ హస్టల్ లో ఒకే రూంలో ఉండేవారు. వెంకట్ ఆ రోజే వాళ్ళ ఆఫీస్ లో చార్జ్ తీసుకుంటున్నాడు, అందరితో పాటు వినూ కూడా వెంకట్ కి గ్రాండ్ వెల్ కం చెప్పాడు.
“మైగాడ్ ……సిక్స్ పాక్ బాడీ” విష్ చేస్తూ అన్నాడు వినీష్.
“హేయ్…వినూ, నువ్వు మాత్రం అలాగే ఉన్నావురా..అస్సలు మారలా. మనం కలిసి దాదాపు 13 ఏళ్లయ్యింది కదూ, ఇంతకాలం e-mail లో తప్పితే మనకి కలుసుకోవడం కుదరలా” ఆప్యాయంగా పలకరించాడు వెంకట్.
వెంకట్ కి 38 ఏళ్ళుంటాయి, డిగ్రీ అవగానే అతని తండ్రి స్నేహితుని ద్వారా US లో జాబ్ సంపాదించాడు. సుమారు 13 ఏళ్ళ నుంచీ అక్కడే ఉన్నాడు కానీ ఈ మధ్య ఏర్పడిన ఆర్దిక కుదుపుకి వెంకట్ కూడా బలయ్యాడు.
ఈ ఊరులో ఉన్న ఇల్లు, పక్కనే ఉన్న పల్లేటూరు లో ఒక ఫాం హౌస్ తప్ప ఏమీ మిగల్లేదు. వినీష్ సహాయంతో ఇప్పుడు ఈ ఉద్యోగం దొరికింది.
ఆ రోజు ఆఫీస్ అయ్యాక ఇద్దరు మిత్రులూ వెంకట్ ఇంటికి వెళ్ళారు. చక్కగా సర్ది ఉంది ఇల్లు విశాలమైన హాల్, మూడు బెడ్ రూంలు హాల్ కి ఆనుకుని ఒక చిన్న మినీ బార్. అన్నిరకాల ఆల్కహాల్ బాటిల్స్ చక్కగా సర్ది ఉన్నాయి.
“ఏంట్రా.. ఇంటిలోనే బార్ పెట్టావా?” నవ్వుతూ అడిగాడు విను.
“ఏదోలేరా అమెరికా అలవాట్లు అంత తొందరగా వదలుకోలేముగా. కూర్చో మనం మాట్లాడుకుని చాలా రోజులైంది, ఒక పెగ్ ఫిక్స్ చేసుకుని మాట్లాడుకుందామా” కూర్చుంటూ అన్నాడు.
“లేదురా వెంకీ ఇంటికి వెళ్ళాలి, మళ్ళీ ఇకోసారి అవునూ నీ వైఫ్ ఏదీ ? ఇంట్లోనే దాక్కుందా..?” నవ్వుతూ అడిగాడు.
“హేయ్..దుర్మార్గుడా నీ దగ్గరా దాక్కోడం…నువ్వు నా పెళ్ళికి కూడా రాలేదు .అయినా నా వైఫ్ ని ఎందుకురా ఇప్పుడు చూడ్డం?” ఎదురు ప్రశ్నించాడు.
“సారీరా మామా, నిజంగా పెళ్ళికి రావడానికి కురరలేదు ఐనా నేను వచ్చినా మీ మావయ్యా వాళ్ళు నానా యాగీ చేస్తారు. వాళ్ళ దృష్టి లో నేను వెధవని కదా?” నవ్వుతూ చెప్పాడు వినీష్.
“మామా…ఆ విషయాలు ఇప్పుడొద్దు కానీ రంజిత రేపువస్తుంది. మావయ్యని చూడ్డానికి వెళ్ళింది” చెప్పాడు వెంకీ.
“రంజితని మీ పెళ్ళి కాకముందు చూసా, తను కూడా చాలా మారిపోయి ఉంటుంది. ఎంతైనా తనని పెళ్ళి చేసుకుని మంచి పని చేసావు, రేపు రంజితని తీసుకుని మా ఇంటికి రా కామినికి పరిచయం చేస్తా మీ ఇద్దరినీ” అన్నాడు.
“ఏ రంజిత లేకుండా రావద్దా…..రానీయవా మీ ఇంటికీ?” దీర్గం తీస్తూ అడిగాడు వెంకీ.
“ఛీ నోర్మూయ్, అలా ఐతే ఇప్పుడే రా వెల్దాం. పనిలో పని భోజనం మా ఇంట్లోనే చేద్దువుగాని” అన్నాడు విను.
“వొదిన పేరేమిటన్నావ్ కామిని కదూ, అడుగుతున్నానని ఏమీ అనుకోకురా… బాగుంటుందా? చనువుగా ఉండొచ్చా?” కొంటెగా అడిగాడు.
“ఛీ……వెధవా నువ్వస్సలు మారవు. అడిగావు కాబట్టి చెబుతున్నా మీ వదిన పేరుకి తగ్గట్టే ఉంటుంది. ఇక చనువంటావా, అది మాత్రం నాకు తెలీదు.” నవ్వుతూ సమాధానం చెప్పాడు.
“సరే ఐతే వొదినకి చెప్పేయ్ నాకూ వండమని. ఒక కొత్త మరిది వస్తున్నాడని చెప్పు. ఇక ఎలాగూ నాకు వంట పని లేదుగా..రా ఇద్దరం ఒక పెగ్గేసుకుని వెల్దాం..సరేనా? మన కాలేజీ రోజులు చెప్పుకుని చాలా రోజులయ్యింది” అన్నాడు వెంకీ.
వినీష్ ఇంటికి ఫోన్ చేసి కామినికి వెంకీ గురించి చెప్పి తనతో డిన్నర్ కి తీసుకొస్తున్నట్టు చెప్పాడు. సరే తొందరగా రమ్మని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసింది కామిని.
ఇద్దరు మిత్రులూ కూర్చుని డ్రింక్ చెయ్యడం మెదలెట్టారు.
“ఎలా ఉందిరా మీ మారేజ్ లైఫ్?” ఒక సిప్ చేసి అడిగాడు వెంకీ
“మామూలే, అంతా హడావిడి లైఫ్, అఫీస్ – ఇల్లు అంతా పరుగుపందాలే” తనూ ఒక సిప్ చేసి చెప్పాడు.
“దీప మళ్ళీ కలిసిందా?” నెమ్మదిగా అన్నాడు వెంకీ
“లేదురా, అది చివరిగా కలిసింది నిన్నే. నీకే తెలియాలి” భారంగా అన్నాడు.
“ఏరా…ఇంకా నీకింకా దాని షేపులు గుర్తున్నాయా?” అడిగాడు వెంకట్.
“మర్చిపోయే పరువాలేంట్రా దానివీ? రసగుల్లా లా ఉండేది” పరవశం గా చెప్పాడు విన్నూ.
“ఐతే దాన్ని మిస్ అయినందుకు ఇంకా భాధ పడుతున్నావన్న మాట” సిగరెట్ వెలిగిస్తూ అన్నాడు వెంకీ
“అవసరం లేదురా, నా వైఫ్ దాదాపు అలాగే ఉంటుంది. సో నాకా భాధ లేదు” సిగ్గు పడకుండా చెప్పాడు, ఎందుకంటే వాళ్ళ ఫ్రెండ్ షిప్ అలాటిది.
“వావ్…..నిజంగా వొదిన అంత బాగుంటుందా? ఐతే వెంఠనే చూదాల్సిందే ..పద…పద” కంగారునటిస్తూ అన్నాడు.
“నీయబ్బా…కూర్చోబే…..నువ్విప్పుడు నా కొంప ముంచేట్టున్నావ్. నీ ఆత్రమేమిటో నాకర్ధం కావడంలేదు. పిచ్చి వేషాలేసి తన్నులు తినకు దాని చేతిలో” చెయ్యి పట్టుకుని కూర్చోపెడుతూ అన్నాడు వినీష్.
“అదేంటి మామా….అలా అంటావ్. వదినని భాధ పెడతానా చెప్పు, మరిదిని కదా ఆ మాత్రం వదినతో సరసమాడచ్చులే అని” తేల్చి చెప్పేశాడు విన్నూ.
“నిన్నిక్కడికి ఇండియా వచ్చి సెటిల్ అవమన్నా చూడూ అదీ నా తప్పు” అన్నాడు వినీష్.
“ఏరా రంజిత ఇంకా ఆ విషయం గిరించి ఆలోచిస్తోందా ?” తలదించుకుని నెమ్మదిగా అన్నాడు విను.
“మర్చిపోయే పని చేసారా మీరు, రంజిత సంగతలా ఉంచు.. అసలా విషయం మీ ఆవిడతో చెప్పావా?” సీరియస్ గా అడిగాడు వెంకీ
“లేదురా చెప్పడానికి ధైర్యం చాలలా. చెబుదాం చబుదాం అనుకుంటూ ఇన్నేళ్ళు గడిచిపోయాయి” సిగ్గుగా తల దించుకున్నాడు వెంకీ.
“నువ్వెందుకురా సిగ్గు పడతావూ, జరిగిన దాంట్లో అందరి తప్పూ ఉంది, ఇందులో ఎవరు ఎవర్నీ అనాల్సిన పని లేదు. ఇక పెద్దాళ్ళంటావా, పాపం పాతకాలం మనుషులు వాళ్ళకి తెలిసింది అంతే”
“ఇప్పటికీ నీకు సారీ చెప్పడం తప్ప నేనేమీ చెయ్యలేను మామా..” నెమ్మదిగా విస్కీ సిప్ చేస్తూ అన్నాడు విను.
“అబ్బా వదిలేయరా…నాకా విషయం గురించి పెద్దగా పట్టింపు లేదు, ఇక రంజిత అంటావా..కలిసినప్పుడు నువ్వే అడుగు, ఇక నా తల తినకుండా ఇంకో పెగ్ పొయ్యి” అనేసరికి వెంకీ మొబైల్ ఫోన్ రింగయ్యింది.
రిసీవర్ కి చెయ్యడ్డం పెట్టి వినీష్ తో
“రంజిత, నేను మాట్లాడి వస్తాను నువ్వు కానిస్తూ ఉండు, ప్లీజ్ తను కొంచెం ఎక్కువసేపే మాట్లాడుతుంది, ఏమనుకోకు..” అని ఫోన్ పుచ్చుకుని బైటికి కదిలాడు.
డ్రింక్ చేస్తున్న వినీష్ ఆలోచనలు ఆ రోజుల్లోకి దొర్లాయి.
దాదాపు 14 ఏళ్ళ క్రితం, వినీష్ కి 25 ఏళ్ళు డిగ్రీ ఫైనలియర్ ఐపోతున్న రోజులు.
గట్టిగా దమ్ము లాగుతూ మంచం మీద పడుకుని కిటికీ లోనుంచి బైటికి చూస్తూ
“మామా…దీప కత్తిలా ఉందిరా, రొజు రోజుకీ దాని ఎత్తులు బలిసిపోతున్నాయి, ఒక్క ఛాంన్స్ రా వెంకీ…అది ఒక్క సారి ఛాంన్స్ ఇస్తే సమ్మగా దాని సళ్ళు నొక్కుతా” పొగ బైటికి వదుల్తూ నడుస్తున్న దీపని చూస్తూ అన్నాడు విను.
“నోర్మూయ్…నా కొడకా..నీకు దీపమీద ఉన్న దురద కంటే భయమే ఎక్కువ. నిన్నేగా దీప తొడలు బాగా బలిసున్నాయి ఒక్కసారి తెరవాలనుంది అన్నావ్, చెప్పావా దాంతో?” కసిరాడు
“అది క్లాస్ ఫిగర్ మామా, డైరెక్ట్ గా అడిగితే చెప్పుచ్చుకు దెంగుతుంది. చూద్దాం నమ్మదిగా..” వెంకట్ వైపు తిరిగి అన్నాడు.
“నీ యబ్బ…షేవ్ చేసుకునేటప్పుడు ఫిగర్ ల గురించి మాట్లాడకురా. ఇప్పుడు చూడు కట్ అయ్యింది” తెగిన చోట వేలితో రాస్తూ అన్నాడు వెంకట్.
“నిజం చెప్పరా మంకీ…నీకు దీప మీద కన్నుందా లేక రంజిత మీదా?” సీరియస్ గా అడిగాడు వినీష్.
“మంకీ అంటే చంపుతా ఎదవా…ఎవరి మీద ఉంటే నీకెందుకురా? ఇక్కడ పడుకుని పిచ్చి వాగుడు వాగడం తప్పితే నీకంత సీన్ లేదుగా. ధైర్యంగా బైటికొచ్చి కనీసం అందరి ముందూ ఎప్పుడన్నాసిగరెట్ తాగావా ” నవ్వుతూ అడిగాడు వెంకీ
ఊరికే మాట్లాడమే తప్ప ఇలాటి విషయాల్లో వినీష్ కి భయమెక్కువ. అమ్మాయిలని తాకాలని ఉంటుంది, కానీ భయం. బయట సిగరెట్ తాగినా అందరూ తనని పొకిరీ అనుకుంటారని భయం. గత రెండేళ్ళుగా వినీషే కాలేజీ ఫస్ట్, చాలా బాగా చదువుతాడు.
చాలా మంది అమ్మాయిలకి వినీష్ అంటే చాలా ఇష్టం, దగ్గరగా వచ్చి మాట్లాడుతున్నా ఇబ్బందిగా కదిలేవాడు తప్పితే ఎప్పుడూ వాళ్ళ అందాల మీద చెయ్యైనా వెయ్యని భయస్తుడు.
ఇక వెంకట్ జల్సా పురుషుడు, రెండేళ్ళ క్రితం అతని తల్లి తండ్రులు US లో ఒక కార్ ఏక్సిడెంట్ లో చనిపోతే ఆస్థి, ఇన్సూరెంస్ డబ్బులూ చాలా ఆస్థి ఇతని పేరు మీదకి వచ్చాయి, దానివల్ల అతని మావయ్య తన కూతుర్ని ఎలా ఐనా వెంకట్ కి కట్టపెట్టాలని చూస్తున్నాడు.
రంజిత అదే కాలేజీలో డిగ్రీ సెకండ్ ఇయర్ చదువుతోంది, వెంకట్ అంటే పిచ్చి ప్రేమ. ఆస్థి కోసం కాకుండా నిజంగా వెంకట్ అంటే ఇష్టం. ఆ విషయం కాలేజీ అంతా తెలుసు, వెంకట్ కి కూడా రంజిత అంటే ఇష్టమే కానీ రంజితతో ఆ విషయం ఎప్పుడూ చెప్పడు.
ఎందుకంటే అతనికి ఫ్రీ లైఫ్ ఇష్టం, ఎప్పుడో అయ్యే పెళ్ళి వల్ల కాలేజీ ఎంజాయ్ మెంట్ వదులుకోవడం అతనికి ఇష్టం లేదు. అందుకే రంజిత రాసుకుని తిరగాలనుకున్నా దగ్గరికి రానీయడు. కావాలని రంజిత ముందు వేరే అమ్మాయిల వెనక పడి తిరిగేవాడు. ఇప్పుడు వెంకట్ దృష్టిలో దీప ఉంది.
దీప వాళ్ళ క్లాసే, ఎర్రగా బుర్రగా చాలా బాగుంటుంది, కొంచెం లావేగానీ ఉండాల్సినవన్నీ కరెక్ట్ గా ఉండి కొన్ని చోట్ల ఉండాల్సిన దానికంటే ఎక్కువ ఉండి మొత్తానికి కాకినాడ కాజా లగా లసలస లాడుతూ ఉంటుంది.
దీప లంగా ఓణీ లో కాలేజీకి వచ్చిందంటే ఆ రోజు అందరికీ పండగే. ఆమె పచ్చటి నడుము, ఎత్తైన చనుకట్టు అబ్బాయిల్ని కట్టిపడేసేవి. ఒకళ్ళిద్దరు లెక్చరర్సే దీప అందానికి లొట్టలేసేవారు.
“విన్నీ…దీనెమ్మ దీప చూడరా, అది అలా సీటు ఊపుకుంటూ నడుస్తుంటే నా వల్ల కావడం లేదు మామా..నీ పిట్టని ఎలాగైనా ఒకసారి దెంగాలనుందిరా మామా” కాలేజ్ బైట మెట్లమీద కూర్చుని వినీష్ చెవిలొ గుసగుసగా అన్నాడు.
వినీష్ తల తిప్పి నడుస్తున్న దీప వైపు చూసాడు. టైట్ గా ఉన్న జాకెట్టులోనుంచి దాని బంతులు బిగదీసి కనబడుతున్నాయి, పిరుదులు భారీగా ఉండి దెంగడానికి అనువుగా ఉన్నాయి, వెంకీ గాడు చెప్పేది కరెక్టే దాన్ని ఒక్క సారి చాలు
“ష్….ఆపరా లంజా కొడకా, నన్ను ప్రశాంతంగా బతకనివ్వవా? అసలే దీపని తల్చుకుంటే చాలు నాది లేచిపొయి ఏం చెయ్యలో తెలీక చేత్తో చేసుకుంటున్నా, ఐనా అది నా ఫిగర్ ఇవాళ కాకపోతే రేపు, దాన్ని నేనే దెంగుతా. ఈ లోపు నీ కామెంట్ల తో నన్ను చంపకు” డొక్కలో పొడిచి అన్నాడు.
“చేత్తో ఎందుకురా చేసుకోవడం నీకు G లో దమ్ము లేదు, ఒక్కసారి OK అను నేను దీపని నీకోసం సెట్ చెయ్యనా? నీకోసం చాలా మంది అమ్మాయులు లంగాల్లేపుకుని రెడీగా ఉన్నారు, దీనెమ్మ ఈ దీపో లెక్కా? నీకు ధైర్యం ఉండాలేకానీ వరసగా నీ ముందుపడుకోపెట్టనూ” గుసగుసగా అన్నాడు.
“ఒద్దులేరా నీకో నమస్కారం, కావాల్సినంతమందిని వాయించుకో. కానీ దీపని మాత్రం నా కోదిలేయ్ మామా ” అన్నాడు వినీష్.
“ఊం సరే అలానే వదిలేస్తా. కానీ ఏమాటకామాటే చెప్పుకోవాలి మామా అది బట్టలొక్కక్కటీ వొలుస్తుంటే ఇంకా కత్తిలా ఉంటుంది మామా, పోనీ నువ్వు దానీ వేసుకున్నాక నాకు ఛాంస్ ఇవ్వరా. అది జాకెట్టు ఇప్పి బ్రా, పేంటీ మీద ముందు డాన్స్ చేస్తుంటే చూస్తూ మందుకొట్టాలనుంది మామా” దీప కదులుతున్న పిరుదులని చూస్తూ కసిగా అన్నాడు వెంకీ.
వనితకి అప్పుడే 15 ఏళ్ళు నిండాయి, లేత మొగ్గ. తల్లి చాటు పిల్ల, వనిత కి అన్నీ వాళ్ళ అమ్మే.అమ్మ ఎలా చెబితే అలా వింటుంది. వనిత తల్లి కామిని చాలా చురుకైన ఆవిడ. 36 సంవత్సరాల వయసులో అన్ని పనులూ చక చకా చక్కబెడుతూ ఇంట్లో తలలో నాలికలా ఉంటుంది. అమ్మ ని అడగందే వనిత ఏ పనీ చెయ్యదు, వాళ్ళిద్దరూ తల్లీ కూతుర్లకంటే మంచిస్నేహితులుగా మెలుగుతారు.
వనితకి ఒక తమ్ముడు, వాడికీ వనితకి వయసులో కేవలం రెండేళ్ళ తేడా అంతే. తండ్రి వికాస్ ఒక పెద్ద మల్టీ స్పెషాలిటీ హాస్పటల్ కి మెడికల్ డైరెక్టర్, పేరు తో పాటు బాగాడబ్బున్న ఫామిలీ. వికాస్ కి ఎక్కువ ఆడంబరాలు ఇష్టం ఉండవు, డబ్బులు దుబారాగా ఖర్చు పెట్టడంకూడా ఇష్టం ఉండదు. అందుకే వనితని, కొడుకు వెంకట్ ని లోకల్ ట్రైన్లోనే కాలేజీ కి పంపుతాడు. అనుపమ, వెంకట్ ఒకే కాలేజీ లో చదువుకుంటారు కాబట్టి ఇద్దరూ కలిసే కాలేజీ కి వెళ్ళి వస్తూ ఉంటారు.
“విశాఖపట్టణానికి తూర్పుగా బంగాళాఖాతం లో ఏర్పడిన అల్పపీడనం వాయుగుండంగా మారే అవకాశం ఉంది, వచ్చే 24 గంటలలో ఈదురుగాలులతో కూడిన భారీ వర్షాబావం ఉందని వాతావరణ శాఖ కార్యదర్శి కృపాలింగం గారు చెప్పారు..”
ఆ అమ్మాయి అన్నీ నవ్వుకుంటూ చెప్పుకుపోతుంటే వనిత నవ్వాపుకుంది. కామిని టిఫిన్ చెయ్యడం పూర్తి చేసేసింది, ఒక సారి బైటికి తొంగిచూసి.
“ఏమే నీరూ లేచావా…పొద్దున్నే అలా TV చూస్తూకూర్చుండిపోక గబగబా తయారవ్వు, అవతల లోకల్ ట్రైన్ మిస్సయ్యిందంటే కాలేజీకి టైం కి చేరుకోలేవు, వెళ్ళి తమ్ముడిని లేపు, నేను నాన్నగారికి కాఫీ ఇచ్చివస్తా”
అని వికాస్ ని నిద్రలేపడానికి పరిగెత్తింది. దుప్పటి ముసుగులో ఉన్నాడు వికాస్. దుప్పటీ నెమ్మదిగా తీసి నవ్వుతూ ముందుకి వంగి వికాస్ నుదుటి మీద ఒక చిన్న ముద్దుపెట్టి..
“గుడ్ మార్నింగ్….డియర్ హబ్బీ….తెల్లారింది లేస్తావా…?” గుసగుసగా చెవిలో అంది.
నెమ్మదిగా కళ్ళు తెరిచి చూసాడు వికాస్, ఎదురుగా గుండ్రటి మొముతో కామిని నవ్వుతూ కనబడింది. తెల్లటి రూపం, బింకమైన శరీర సౌష్టవం. వంటింట్లోంచి పని చేసి వచ్చిందేమో చెమటకి జాకెట్టు కొంచెం తడిసి ఉంది. ఎత్తైన కామిని వక్షద్వయం పసుపురంగు జాకెట్టులోనుంచి ఆకర్షణీయంగా కనబడుతోంది. పల్చటి పొట్ట పర్వతాలకింద పరిచిన తెల్లటి తివాచీలాగా నిగనిగ లాడుతోంది. లోతైన బొడ్డు తో కామిని ఇద్దరు పిల్లలతల్లిలా కనబడదు. అలాగే కామినిని పొదివి పట్టుకున్నాడు. గుండెలనిండా హత్తుకుని అమె పెదాలని అందుకున్నాడు.
“ఛీ పోకిరీ వేషాలు ఆపండీ….ఎదిగిన పిల్లలు ఇంట్లోఉండగా ఏంటి ఈవెధవ్వేషాలూ..?” ముద్దుగా కసిరింది.
“అదేంటోయ్ పిల్లలు పెద్దళ్ళైతే మాత్రం మనం ముసలాళ్ళమైపోయామా…..నువ్వు చూడూ ఇంకా ఎంత పొకంగా ఉన్నావో..?”
కామిని ఎదురెత్తులని చూస్తూ కొంటెగాఅన్నాడు. ఒక్కఉదుటున కామిని అక్కడనుంచి లేచి అద్దం ముందుకి వెళ్ళి తన అందాలని తనివితీరా చూసుకుంటోంది. వికాస్ తన అందాన్ని పొగిడితే కామినికి చాలా ఇష్టం.
“ఊం..చాల్లే కానీ తొందరగా లేచి తయారవ్వండి, మీ టిఫిన్ రెడీ, మీరు హాస్పటల్ కి వెల్తూ నన్ను సిరి వళ్ళింటి దగ్గర దింపి వెళ్ళండి.”
మొగుడు చేసిన అల్లరికి చెరిరిన పైటని సరిచేసుకుంటూ అంది. వనిత, వెంకట్ గబగబా తయారయ్యి వాళ్ళ టిఫిన్ బాక్స్ తీసుకుని వెళ్ళిపోయారు. వికాస్ ఒంటికి టవల్ చుట్టుకుని బాత్ రూం లోకి వెళ్ళి స్నానానికి సిద్దమౌతుండగా కామిని తన ఫ్రెండ్ బిందు కి ఫోన్ చేసి తను వస్తున్నట్టు చెప్పింది.
వికాస్ బాత్ రూం లోంచి బైటికి వచ్చేసరికి కామిని చీర కట్టుకుంటోంది. వికాస్ వచ్చి అద్దం ముందు కూర్చుని తల ఆరపెట్టుకుంటుంటే కామిని టవల్ తీసుకొచ్చింది తన తుడవడానికి. టవల్ ని అతని మొహం మీద నిండుగా కప్పి తుడుస్తుంటే వికాస్ కామినిని దగ్గరగా పొదివిపట్టుకున్నాడు. తలమీద అప్పుడప్పుడు మెత్తగా తగులుతున్నాయి కామిని అందాలు. రెండు చేతులూ ఆమె నడుం కిందగా చుట్టి పట్టుకున్నాడు.
“ఏంటోయ్…..కింద నీ చుట్టుకొలత కొంచెం పెరుగుతోందీ…..మళ్ళీ పాతవి వదిలి కొత్తవి కొనుక్కోవాలా?”
కామిని అదేమీ పట్టించుకోవడం లేదు, తన పని తాను చేసుకుపోతోంది. ఇలాంటి వన్నీ కామినికి అలవాటే, వికాస్ ఎప్పుడూ ఏదో అల్లరి చేస్తూనే ఉంటాడు. నిజానికి తను వికాస్ తో చాలా ఆనందం గా ఉంది. ఆకాశమంత ప్రేమిస్తాడు, సుడిగాలిలా చుట్టుముడతాడు, అడగకుండానే అన్నీ అమరుస్తాడు.
స్వర్గానికి అంచులని రుచిచూపిస్తాడు, తను లక్కీ ఫెలో. ఆలోచిస్తూ తలతుడుస్తూ ఒక్కసారి ఉలిక్కిపడింది. ఎప్పుడు చెయ్యి పెట్టాడొ కానీ తన కాళ్ళ మధ్యలో వికాస్ చేయ్యి పై పైకి పాకుతోంది. వెనక్కి తిరిగి అద్దంలో చూసి సిగ్గుగానవ్వుకుంది. వెనకవైపు చీర దాదాపు మోకాళ్ళ దాకా పైకి లేపి ఆమె తెల్లటి పిక్కలని తడుముతున్నాడు.
ఏ మాత్రం అడ్డుచెప్పలేదు, తన శరీరాన్ని వికాస్ కి అప్పజెప్పి పంటి బిగువున తమకాన్ని ఆపుకుంటూ తల తుడుస్తొంది.
చెయ్యి ఇంకొంచెం పైకిఎగబాకి తొడల దగ్గర నునుపుని పరిశీలిస్తుంటే తనకి చక్కిలిగిలిగా ఉంది. టవల్ ని అలాగే పక్కకి విసిరి, రెండు చేతులతో వికాస్ జుత్తుని దొరకబుచ్చుకుని కసిగా మొహంలోకి చూసింది, వికాస్ కళ్ళు మూసుకునే ఉన్నాడు. చేతులు మాత్రం వాటి పని అవి చేసుకుపోతున్నాయి, కొంటెగా నవ్వుతున్నాడు. కామిని కొంచెం ముందుకివంగి వికాస్ మొహాన్ని దాహంగా తన జోడు బత్తాయిలకి హత్తుకుంది.
“స్వీటీ…నీకో విషయం తెలుసా….బయట చల్లగా ఉంటే ఇవి నాకు వెచ్చగా తగులుతాయి, బయట వెచ్చగా ఉంటే ఇవి నాకు చల్లగా తగులుతాయి”
మొహాన్ని రెండిటికీ రుద్దుతూ అన్నాడు. కామినికి నోట్లోంచి మాట రావడం లేదు, వికాస్ తడుముళ్లని ఆర్తిగా ఆస్వాదిస్తోంది. వికాస్ చెయ్యి కామిని పిరిదుల మీదకి చేరింది.
“అబ్బా….విన్నూ….చపుతున్నవ్ రా ……” సన్నగా గొణిగింది.
కామిని కళ్ళు మత్తుగా మూతలుపడుతున్నాయి. వికాస్ లేచి కామినికి ఎదురుగా నుంచున్నాడు, పైకి లేచేసరికి కామిని చీర బొడ్డుదాకా పైకి లేచిపోయింది. అప్పుడే స్నానం చేసి వచ్చిందేమో లోపల పేంటీ వేసుకోలేదుఇంకా. ఖజురహో శిల్పంలా ఉందికామిని, దగ్గరగా లాక్కుని కౌగిలించుకున్నాడు. వికాస్ తన భార్య చలిమిడి ముద్దల్ల్ని కళ్ళు అప్పగించి అలానే చూస్తున్నాడు. మంచం మీద ఆ ముప్పైఆరేళ్ళ ప్రౌడ తాలూకు బ్రా తొడుక్కోడానికి రెడీగాపెట్టి ఉంది. దాని టాగ్ మీద Queen’s అని రాసి ఉండి కింద 36D అన్న అక్షరాలు మెరుస్తున్నాయి.
సిగ్గుగా తల దించుకుంది కామిని, వికాస్ ని అలా వెనక్కి తోసుకుంటూ మంచం దాకా నెట్టింది, మంచం కాళ్ళకి తగలగానే అప్రయత్నంగా కూర్చుండిపోయాడు, వికాస్ మొహం కామిని వక్షస్తలం దగ్గర ఉంది, శృంగారంలో కామిని మంచి జాణ, వికాస్ రెండు కాళ్ళ మధ్యలో నుంచుని అతని మొహాన్ని పైకెత్తి తన చూపులతో చూపులని కలిపింది. ఇద్దరి కళ్ళూ మౌనంగా మాట్లాడుకుంటున్నాయి. ఒక చేత్తో అతనిజుత్తుని తడుముతూ ఇంకో చేత్తో గోదావరి ఆనకట్ట ని తెరవడానికి సమ
పొద్దున్నే హడావిడిగా ఆఫీస్ కి బయల్దేరాడు వినీష్. గబగబా టిఫిన్ బాక్స్ తీసుకుని కార్ ఎక్కి వెల్తూ కామిని ని చూసి చిలిపిగా ఒక నవ్వు నవ్వి వెళ్ళిపోయాడు.
విను చాలా మంచి వర్కర్, అఫీస్ లో అతనికి మంచి రెపుటేషన్ ఉంది అంతే కాదు అతని కొలీగ్స్ దగ్గర అతనికి చాలా మంచి రెస్పెక్ట్ కూడా ఉంది, వెంకట్ అతనికి తెలియడమే కాదు ఇద్దరూ కాలేజ్ రోజులనుండీ మంచి స్నేహితులు.
ఇద్దరూ హస్టల్ లో ఒకే రూంలో ఉండేవారు. వెంకట్ ఆ రోజే వాళ్ళ ఆఫీస్ లో చార్జ్ తీసుకుంటున్నాడు, అందరితో పాటు వినూ కూడా వెంకట్ కి గ్రాండ్ వెల్ కం చెప్పాడు.
“మైగాడ్ ……సిక్స్ పాక్ బాడీ” విష్ చేస్తూ అన్నాడు వినీష్.
“హేయ్…వినూ, నువ్వు మాత్రం అలాగే ఉన్నావురా..అస్సలు మారలా. మనం కలిసి దాదాపు 13 ఏళ్లయ్యింది కదూ, ఇంతకాలం e-mail లో తప్పితే మనకి కలుసుకోవడం కుదరలా” ఆప్యాయంగా పలకరించాడు వెంకట్.
వెంకట్ కి 38 ఏళ్ళుంటాయి, డిగ్రీ అవగానే అతని తండ్రి స్నేహితుని ద్వారా US లో జాబ్ సంపాదించాడు. సుమారు 13 ఏళ్ళ నుంచీ అక్కడే ఉన్నాడు కానీ ఈ మధ్య ఏర్పడిన ఆర్దిక కుదుపుకి వెంకట్ కూడా బలయ్యాడు.
ఈ ఊరులో ఉన్న ఇల్లు, పక్కనే ఉన్న పల్లేటూరు లో ఒక ఫాం హౌస్ తప్ప ఏమీ మిగల్లేదు. వినీష్ సహాయంతో ఇప్పుడు ఈ ఉద్యోగం దొరికింది.
ఆ రోజు ఆఫీస్ అయ్యాక ఇద్దరు మిత్రులూ వెంకట్ ఇంటికి వెళ్ళారు. చక్కగా సర్ది ఉంది ఇల్లు విశాలమైన హాల్, మూడు బెడ్ రూంలు హాల్ కి ఆనుకుని ఒక చిన్న మినీ బార్. అన్నిరకాల ఆల్కహాల్ బాటిల్స్ చక్కగా సర్ది ఉన్నాయి.
“ఏంట్రా.. ఇంటిలోనే బార్ పెట్టావా?” నవ్వుతూ అడిగాడు విను.
“ఏదోలేరా అమెరికా అలవాట్లు అంత తొందరగా వదలుకోలేముగా. కూర్చో మనం మాట్లాడుకుని చాలా రోజులైంది, ఒక పెగ్ ఫిక్స్ చేసుకుని మాట్లాడుకుందామా” కూర్చుంటూ అన్నాడు.
“లేదురా వెంకీ ఇంటికి వెళ్ళాలి, మళ్ళీ ఇకోసారి అవునూ నీ వైఫ్ ఏదీ ? ఇంట్లోనే దాక్కుందా..?” నవ్వుతూ అడిగాడు.
“హేయ్..దుర్మార్గుడా నీ దగ్గరా దాక్కోడం…నువ్వు నా పెళ్ళికి కూడా రాలేదు .అయినా నా వైఫ్ ని ఎందుకురా ఇప్పుడు చూడ్డం?” ఎదురు ప్రశ్నించాడు.
“సారీరా మామా, నిజంగా పెళ్ళికి రావడానికి కురరలేదు ఐనా నేను వచ్చినా మీ మావయ్యా వాళ్ళు నానా యాగీ చేస్తారు. వాళ్ళ దృష్టి లో నేను వెధవని కదా?” నవ్వుతూ చెప్పాడు వినీష్.
“మామా…ఆ విషయాలు ఇప్పుడొద్దు కానీ రంజిత రేపువస్తుంది. మావయ్యని చూడ్డానికి వెళ్ళింది” చెప్పాడు వెంకీ.
“రంజితని మీ పెళ్ళి కాకముందు చూసా, తను కూడా చాలా మారిపోయి ఉంటుంది. ఎంతైనా తనని పెళ్ళి చేసుకుని మంచి పని చేసావు, రేపు రంజితని తీసుకుని మా ఇంటికి రా కామినికి పరిచయం చేస్తా మీ ఇద్దరినీ” అన్నాడు.
“ఏ రంజిత లేకుండా రావద్దా…..రానీయవా మీ ఇంటికీ?” దీర్గం తీస్తూ అడిగాడు వెంకీ.
“ఛీ నోర్మూయ్, అలా ఐతే ఇప్పుడే రా వెల్దాం. పనిలో పని భోజనం మా ఇంట్లోనే చేద్దువుగాని” అన్నాడు విను.
“వొదిన పేరేమిటన్నావ్ కామిని కదూ, అడుగుతున్నానని ఏమీ అనుకోకురా… బాగుంటుందా? చనువుగా ఉండొచ్చా?” కొంటెగా అడిగాడు.
“ఛీ……వెధవా నువ్వస్సలు మారవు. అడిగావు కాబట్టి చెబుతున్నా మీ వదిన పేరుకి తగ్గట్టే ఉంటుంది. ఇక చనువంటావా, అది మాత్రం నాకు తెలీదు.” నవ్వుతూ సమాధానం చెప్పాడు.
“సరే ఐతే వొదినకి చెప్పేయ్ నాకూ వండమని. ఒక కొత్త మరిది వస్తున్నాడని చెప్పు. ఇక ఎలాగూ నాకు వంట పని లేదుగా..రా ఇద్దరం ఒక పెగ్గేసుకుని వెల్దాం..సరేనా? మన కాలేజీ రోజులు చెప్పుకుని చాలా రోజులయ్యింది” అన్నాడు వెంకీ.
వినీష్ ఇంటికి ఫోన్ చేసి కామినికి వెంకీ గురించి చెప్పి తనతో డిన్నర్ కి తీసుకొస్తున్నట్టు చెప్పాడు. సరే తొందరగా రమ్మని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసింది కామిని.
ఇద్దరు మిత్రులూ కూర్చుని డ్రింక్ చెయ్యడం మెదలెట్టారు.
“ఎలా ఉందిరా మీ మారేజ్ లైఫ్?” ఒక సిప్ చేసి అడిగాడు వెంకీ
“మామూలే, అంతా హడావిడి లైఫ్, అఫీస్ – ఇల్లు అంతా పరుగుపందాలే” తనూ ఒక సిప్ చేసి చెప్పాడు.
“దీప మళ్ళీ కలిసిందా?” నెమ్మదిగా అన్నాడు వెంకీ
“లేదురా, అది చివరిగా కలిసింది నిన్నే. నీకే తెలియాలి” భారంగా అన్నాడు.
“ఏరా…ఇంకా నీకింకా దాని షేపులు గుర్తున్నాయా?” అడిగాడు వెంకట్.
“మర్చిపోయే పరువాలేంట్రా దానివీ? రసగుల్లా లా ఉండేది” పరవశం గా చెప్పాడు విన్నూ.
“ఐతే దాన్ని మిస్ అయినందుకు ఇంకా భాధ పడుతున్నావన్న మాట” సిగరెట్ వెలిగిస్తూ అన్నాడు వెంకీ
“అవసరం లేదురా, నా వైఫ్ దాదాపు అలాగే ఉంటుంది. సో నాకా భాధ లేదు” సిగ్గు పడకుండా చెప్పాడు, ఎందుకంటే వాళ్ళ ఫ్రెండ్ షిప్ అలాటిది.
“వావ్…..నిజంగా వొదిన అంత బాగుంటుందా? ఐతే వెంఠనే చూదాల్సిందే ..పద…పద” కంగారునటిస్తూ అన్నాడు.
“నీయబ్బా…కూర్చోబే…..నువ్విప్పుడు నా కొంప ముంచేట్టున్నావ్. నీ ఆత్రమేమిటో నాకర్ధం కావడంలేదు. పిచ్చి వేషాలేసి తన్నులు తినకు దాని చేతిలో” చెయ్యి పట్టుకుని కూర్చోపెడుతూ అన్నాడు వినీష్.
“అదేంటి మామా….అలా అంటావ్. వదినని భాధ పెడతానా చెప్పు, మరిదిని కదా ఆ మాత్రం వదినతో సరసమాడచ్చులే అని” తేల్చి చెప్పేశాడు విన్నూ.
“నిన్నిక్కడికి ఇండియా వచ్చి సెటిల్ అవమన్నా చూడూ అదీ నా తప్పు” అన్నాడు వినీష్.
“ఏరా రంజిత ఇంకా ఆ విషయం గిరించి ఆలోచిస్తోందా ?” తలదించుకుని నెమ్మదిగా అన్నాడు విను.
“మర్చిపోయే పని చేసారా మీరు, రంజిత సంగతలా ఉంచు.. అసలా విషయం మీ ఆవిడతో చెప్పావా?” సీరియస్ గా అడిగాడు వెంకీ
“లేదురా చెప్పడానికి ధైర్యం చాలలా. చెబుదాం చబుదాం అనుకుంటూ ఇన్నేళ్ళు గడిచిపోయాయి” సిగ్గుగా తల దించుకున్నాడు వెంకీ.
“నువ్వెందుకురా సిగ్గు పడతావూ, జరిగిన దాంట్లో అందరి తప్పూ ఉంది, ఇందులో ఎవరు ఎవర్నీ అనాల్సిన పని లేదు. ఇక పెద్దాళ్ళంటావా, పాపం పాతకాలం మనుషులు వాళ్ళకి తెలిసింది అంతే”
“ఇప్పటికీ నీకు సారీ చెప్పడం తప్ప నేనేమీ చెయ్యలేను మామా..” నెమ్మదిగా విస్కీ సిప్ చేస్తూ అన్నాడు విను.
“అబ్బా వదిలేయరా…నాకా విషయం గురించి పెద్దగా పట్టింపు లేదు, ఇక రంజిత అంటావా..కలిసినప్పుడు నువ్వే అడుగు, ఇక నా తల తినకుండా ఇంకో పెగ్ పొయ్యి” అనేసరికి వెంకీ మొబైల్ ఫోన్ రింగయ్యింది.
రిసీవర్ కి చెయ్యడ్డం పెట్టి వినీష్ తో
“రంజిత, నేను మాట్లాడి వస్తాను నువ్వు కానిస్తూ ఉండు, ప్లీజ్ తను కొంచెం ఎక్కువసేపే మాట్లాడుతుంది, ఏమనుకోకు..” అని ఫోన్ పుచ్చుకుని బైటికి కదిలాడు.
డ్రింక్ చేస్తున్న వినీష్ ఆలోచనలు ఆ రోజుల్లోకి దొర్లాయి.
దాదాపు 14 ఏళ్ళ క్రితం, వినీష్ కి 25 ఏళ్ళు డిగ్రీ ఫైనలియర్ ఐపోతున్న రోజులు.
గట్టిగా దమ్ము లాగుతూ మంచం మీద పడుకుని కిటికీ లోనుంచి బైటికి చూస్తూ
“మామా…దీప కత్తిలా ఉందిరా, రొజు రోజుకీ దాని ఎత్తులు బలిసిపోతున్నాయి, ఒక్క ఛాంన్స్ రా వెంకీ…అది ఒక్క సారి ఛాంన్స్ ఇస్తే సమ్మగా దాని సళ్ళు నొక్కుతా” పొగ బైటికి వదుల్తూ నడుస్తున్న దీపని చూస్తూ అన్నాడు విను.
“నోర్మూయ్…నా కొడకా..నీకు దీపమీద ఉన్న దురద కంటే భయమే ఎక్కువ. నిన్నేగా దీప తొడలు బాగా బలిసున్నాయి ఒక్కసారి తెరవాలనుంది అన్నావ్, చెప్పావా దాంతో?” కసిరాడు
“అది క్లాస్ ఫిగర్ మామా, డైరెక్ట్ గా అడిగితే చెప్పుచ్చుకు దెంగుతుంది. చూద్దాం నమ్మదిగా..” వెంకట్ వైపు తిరిగి అన్నాడు.
“నీ యబ్బ…షేవ్ చేసుకునేటప్పుడు ఫిగర్ ల గురించి మాట్లాడకురా. ఇప్పుడు చూడు కట్ అయ్యింది” తెగిన చోట వేలితో రాస్తూ అన్నాడు వెంకట్.
“నిజం చెప్పరా మంకీ…నీకు దీప మీద కన్నుందా లేక రంజిత మీదా?” సీరియస్ గా అడిగాడు వినీష్.
“మంకీ అంటే చంపుతా ఎదవా…ఎవరి మీద ఉంటే నీకెందుకురా? ఇక్కడ పడుకుని పిచ్చి వాగుడు వాగడం తప్పితే నీకంత సీన్ లేదుగా. ధైర్యంగా బైటికొచ్చి కనీసం అందరి ముందూ ఎప్పుడన్నాసిగరెట్ తాగావా ” నవ్వుతూ అడిగాడు వెంకీ
ఊరికే మాట్లాడమే తప్ప ఇలాటి విషయాల్లో వినీష్ కి భయమెక్కువ. అమ్మాయిలని తాకాలని ఉంటుంది, కానీ భయం. బయట సిగరెట్ తాగినా అందరూ తనని పొకిరీ అనుకుంటారని భయం. గత రెండేళ్ళుగా వినీషే కాలేజీ ఫస్ట్, చాలా బాగా చదువుతాడు.
చాలా మంది అమ్మాయిలకి వినీష్ అంటే చాలా ఇష్టం, దగ్గరగా వచ్చి మాట్లాడుతున్నా ఇబ్బందిగా కదిలేవాడు తప్పితే ఎప్పుడూ వాళ్ళ అందాల మీద చెయ్యైనా వెయ్యని భయస్తుడు.
ఇక వెంకట్ జల్సా పురుషుడు, రెండేళ్ళ క్రితం అతని తల్లి తండ్రులు US లో ఒక కార్ ఏక్సిడెంట్ లో చనిపోతే ఆస్థి, ఇన్సూరెంస్ డబ్బులూ చాలా ఆస్థి ఇతని పేరు మీదకి వచ్చాయి, దానివల్ల అతని మావయ్య తన కూతుర్ని ఎలా ఐనా వెంకట్ కి కట్టపెట్టాలని చూస్తున్నాడు.
రంజిత అదే కాలేజీలో డిగ్రీ సెకండ్ ఇయర్ చదువుతోంది, వెంకట్ అంటే పిచ్చి ప్రేమ. ఆస్థి కోసం కాకుండా నిజంగా వెంకట్ అంటే ఇష్టం. ఆ విషయం కాలేజీ అంతా తెలుసు, వెంకట్ కి కూడా రంజిత అంటే ఇష్టమే కానీ రంజితతో ఆ విషయం ఎప్పుడూ చెప్పడు.
ఎందుకంటే అతనికి ఫ్రీ లైఫ్ ఇష్టం, ఎప్పుడో అయ్యే పెళ్ళి వల్ల కాలేజీ ఎంజాయ్ మెంట్ వదులుకోవడం అతనికి ఇష్టం లేదు. అందుకే రంజిత రాసుకుని తిరగాలనుకున్నా దగ్గరికి రానీయడు. కావాలని రంజిత ముందు వేరే అమ్మాయిల వెనక పడి తిరిగేవాడు. ఇప్పుడు వెంకట్ దృష్టిలో దీప ఉంది.
దీప వాళ్ళ క్లాసే, ఎర్రగా బుర్రగా చాలా బాగుంటుంది, కొంచెం లావేగానీ ఉండాల్సినవన్నీ కరెక్ట్ గా ఉండి కొన్ని చోట్ల ఉండాల్సిన దానికంటే ఎక్కువ ఉండి మొత్తానికి కాకినాడ కాజా లగా లసలస లాడుతూ ఉంటుంది.
దీప లంగా ఓణీ లో కాలేజీకి వచ్చిందంటే ఆ రోజు అందరికీ పండగే. ఆమె పచ్చటి నడుము, ఎత్తైన చనుకట్టు అబ్బాయిల్ని కట్టిపడేసేవి. ఒకళ్ళిద్దరు లెక్చరర్సే దీప అందానికి లొట్టలేసేవారు.
“విన్నీ…దీనెమ్మ దీప చూడరా, అది అలా సీటు ఊపుకుంటూ నడుస్తుంటే నా వల్ల కావడం లేదు మామా..నీ పిట్టని ఎలాగైనా ఒకసారి దెంగాలనుందిరా మామా” కాలేజ్ బైట మెట్లమీద కూర్చుని వినీష్ చెవిలొ గుసగుసగా అన్నాడు.
వినీష్ తల తిప్పి నడుస్తున్న దీప వైపు చూసాడు. టైట్ గా ఉన్న జాకెట్టులోనుంచి దాని బంతులు బిగదీసి కనబడుతున్నాయి, పిరుదులు భారీగా ఉండి దెంగడానికి అనువుగా ఉన్నాయి, వెంకీ గాడు చెప్పేది కరెక్టే దాన్ని ఒక్క సారి చాలు
“ష్….ఆపరా లంజా కొడకా, నన్ను ప్రశాంతంగా బతకనివ్వవా? అసలే దీపని తల్చుకుంటే చాలు నాది లేచిపొయి ఏం చెయ్యలో తెలీక చేత్తో చేసుకుంటున్నా, ఐనా అది నా ఫిగర్ ఇవాళ కాకపోతే రేపు, దాన్ని నేనే దెంగుతా. ఈ లోపు నీ కామెంట్ల తో నన్ను చంపకు” డొక్కలో పొడిచి అన్నాడు.
“చేత్తో ఎందుకురా చేసుకోవడం నీకు G లో దమ్ము లేదు, ఒక్కసారి OK అను నేను దీపని నీకోసం సెట్ చెయ్యనా? నీకోసం చాలా మంది అమ్మాయులు లంగాల్లేపుకుని రెడీగా ఉన్నారు, దీనెమ్మ ఈ దీపో లెక్కా? నీకు ధైర్యం ఉండాలేకానీ వరసగా నీ ముందుపడుకోపెట్టనూ” గుసగుసగా అన్నాడు.
“ఒద్దులేరా నీకో నమస్కారం, కావాల్సినంతమందిని వాయించుకో. కానీ దీపని మాత్రం నా కోదిలేయ్ మామా ” అన్నాడు వినీష్.
“ఊం సరే అలానే వదిలేస్తా. కానీ ఏమాటకామాటే చెప్పుకోవాలి మామా అది బట్టలొక్కక్కటీ వొలుస్తుంటే ఇంకా కత్తిలా ఉంటుంది మామా, పోనీ నువ్వు దానీ వేసుకున్నాక నాకు ఛాంస్ ఇవ్వరా. అది జాకెట్టు ఇప్పి బ్రా, పేంటీ మీద ముందు డాన్స్ చేస్తుంటే చూస్తూ మందుకొట్టాలనుంది మామా” దీప కదులుతున్న పిరుదులని చూస్తూ కసిగా అన్నాడు వెంకీ.
